H ιστορια του πρωτου αναμεταδοτη τηλεορασης στην πολη των Γρεβενων γραμμενη απο τον
κο. Αποστολο Πηχα συνταξιουχο ηλεκτρονικο.
Τα Γρεβενά είναι κτισμένα σε κοιλάδα που σχηματίζει το ποτάμι Γρεβενίτης.
Έχει γύρω γύρω λόφους που περιορίζει πολύ τον οπτικό και τηλεοπτικό τους ορίζοντα.
Γι’ αυτό από την αρχή, όταν εμφανίστηκε ο τηλεοπτικός σταθμός τότε της Γιουγκοσλαβίας γύρω στο 1966 , οι πρώτες τηλεοράσεις που είχαν φέρει τότε μετανάστες από την Γερμανία δεν ήταν δυνατόν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα.
Τυχεροί ήταν μόνο όσοι καθόταν ψηλά στο Βαρόσι ή ψηλά στα Τσακάλια και είχανε ορατότητα προς το βορρά . Όσοι δε ήθελαν να παρακολουθήσουν κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου ευρωπαϊκό , πήγαιναν στην Μερσίνα στο μικρό τότε καφενείο ΅ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΅ του Λάζαρου Κιβρόγλου που είχε τηλεόραση και έπιανε τον ένα και μοναδικό τότε σταθμό της Γιουγκοσλαβίας .
Το 1970 περίπου έγινε στo Πήλιο ο πρώτος σταθμός τηλεοράσεως της ΕΙΡΤ όπως ονομάστηκε τότε . Άρχισαν και οι έμποροι δειλά δειλά να βάζουν και καμιά τηλεόραση στη βιτρίνα . Εγώ τότε άρχισα να προβληματίζομαι , έπρεπε να προσαρμοστώ στην τεχνολογία (νέα μηχανήματα ελέγχου, ανταλλακτικά, σεμινάρια κ.τ.λ.π ). Στην πόλη των Γρεβενών όμως δεν μπορούσαν να πουληθούν γιατί δεν ήταν δυνατόν να πιάσουν τίποτα . Τυχεροί ήταν μόνο τα γύρω χωριά που ήταν ψηλά και στην πόλη των Γρεβενών όσοι καθόταν μόνο ψηλά στο Βαρόσι και στη οδό Φιλίππου και είχαν ορατότητα ανατολικά .
Το 1971 στο στρατόπεδο ήταν τότε η μονάδα 134 Μ.Π. Πυρ/χία με Διοικητή τον Αντ/ρχη Πυρ/κού Δημήτριο Παναγιωτίδη , φανατικός τηλεορασάκιας, είχε έρθει με μετάθεση στα Γρεβενά , έφερε και την τηλεόραση του αλλά δυστυχώς δεν έπιανε τίποτα. Με επισκέφτηκε τότε , επισκέφτηκε και τον συνάδελφό μου Χρήστο Λαδά , και μας κάλεσε στο γραφείο του να συζητήσουμε από τεχνικής πλευράς τι μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να πιάνουν και τα Γρεβενά τηλεόραση.
Του εξηγήσαμε ότι για να μπορέσει η πόλη να δει τηλεόραση έπρεπε να γίνει αναμεταδότης ψηλά στην Αγ. Παρασκευή . Να πιάσουμε δηλαδή το 6 κανάλι του Πηλίου να ενισχυθεί κατάλληλα και να γίνει εκπομπή του στην πόλη στο κανάλι 9.
Αυτήν η συσκευή δεν υπήρχε έτοιμη , έπρεπε κάποιος να την κατασκευάσει . Πήραμε τηλέφωνα δεξιά αριστερά μας είπαν για κάποιον κύριο Παφάλη είχε λένε κατασκευάσει τον πρώτο πειραματικό σταθμό της ΕΙΡΤ.
Ήρθαμε σε επαφή με αυτόν και μας ζήτησε για την κατασκευή του και να έρθει να τον εγκαταστήσει 30000 δρχ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως ήταν ότι η εκκλησία Αγ. Παρασκευή δεν έχει ρεύμα και η κοντινότερη περιοχή με ρεύμα ήταν το υπαίθριο θέατρο στο Καστράκι.
Ήταν μεγάλη η απόσταση , έπρεπε να γίνει χαντάκι να μπει το καλώδιο σε σωλήνα προστασίας , τα έξοδα πολύ μεγάλα.
Υπολογίσθηκαν και τα έξοδα υλικών ρευματοδότισης σε 35000 δρχ συν 30000 δρχ ο αναμεταδότης 65000 δρχ χωρίς εργατικά , ποσό πολύ μεγάλο για την εποχή.
Ο Αντ/ρχης δεν πτοήθηκε . Ήρθε σε επαφή με τα καταστήματα ηλεκτρικών , αυτών δηλαδή που θα πωλούσαν τηλεοράσεις, με τον εμπορικό σύλλογο, τον δήμαρχο και όλοι δήλωσαν ένα ποσό βοήθειας για το έργο και ημέρες προσωπικής εργασίας.
Ήρθε σε επαφή με τους υπεύθυνους της εκκλησίας τους είπε ότι μέσα στην εκκλησία θα μπει αναμεταδότης και έξω κεραίες και σε ανταπόδοση αυτών η εκκλησία θα πάρει ρεύμα . Τους άρεσε αυτούς το ρεύμα και έτσι δεν έφεραν αντίρρηση για την εγκατάσταση του αναμεταδότη μέσα στην εκκλησία. Άλλωστε ο αναμεταδότης ήταν πολύ μικρός σε όγκο , όσο περίπου είναι ένας μικρός φούρνος μικροκυμάτων.
Η κατανάλωση όμως έπρεπε να είναι μικρή γιατί το καλώδιο δεν θα άντεχε λόγω μεγάλης απόστασης . Κανονικά έπρεπε να πάει υψηλή τάση και μετασχηματιστής , αλά τα έξοδα θα ήταν τεράστια.
Άλλη μάχη με την ΔΕΗ ο Αντ/χης για να πάρει την έγκριση της.
Ο διοικητής όμως δεν σταμάτησε μπροστά σε τίποτα , ολόκληρος λόχος από στρατιώτες ρίχτηκαν στο σκάψιμο του χαντακιού , η διαμόρφωση του εδάφους και τα πευκάκια δεν επέτρεπαν σκαπτικό μηχάνημα , έπρεπε η δουλειά να γίνει με τα χέρια και έτσι ανοίχτηκε χαντάκι από το θέατρο όλη την ανηφόρα στο πλάι μέχρι την Αγ. Παρασκευή.
Μετά από πολύ ταλαιπωρία των στρατιωτών και των ηλεκτρολόγων ήρθε το ρεύμα στην Αγ. Παρασκευή ! χαρά μεγάλη άναψε το φως αλλά όχι οι πολυέλαιοι , γονάτιζε η τάση.
Προσωπικά εγώ εκτός από την προσφορά του ποσού , έκανα και την εγκατάσταση της κεραίας εκπομπής , στην βόρεια πλευρά της εκκλησίας εκεί τώρα έχουν βάλει ένα μεγάφωνο.
Και αφού τελείωσαν όλες οι προετοιμασίες ειδοποιήσαμε τον κύριο Παφάλη να έρθει.
Όταν ήρθε επιτέλους ο κύριος Παφάλης έγιναν οι σχετικές μετρήσεις σήματος .να βρεθεί το κατάλληλο μέρος τοποθέτησης της κεραίας λήψης αλά τα αποτελέσματα ήταν μάλλον φτωχά.
Κάναμε ότι μπορούσαμε , δυνατό ενισχυτή σήματος , τροφοδοτήσαμε τον αναμεταδότη και η εκπομπή άρχισε.
Τρέχαμε από περιοχή σε περιοχή μέσα στα Γρεβενά να δούμε το μέγεθος του σήματος με το πεδιόμετρο οι τηλεοράσεις σπάνιες.
Το σήμα ικανοποιητικό αλλά η ποιότητα εικόνας όχι τέλεια , είχε ελαφρό χιονάκι διότι ο σταθμός στο Πήλιο ήταν μακριά.
Τίποτα παραπάνω δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλά ο κ. Παφάλης μας καθησύχασε λέγοντας ότι γρήγορα θα λειτουργήσει ο σταθμός της ΕΙΡΤ στο Βίτσι οπότε θα έχουμε τέλεια εικόνα.
Έτσι άρχισαν δειλά δειλά να πωλούνται οι πρώτες τηλεοράσεις καθώς και να φέρνουν οι μετανάστες από την Γερμανία.
Δεν έλειψαν βέβαια και τα σχόλια και κατηγόριες , ότι στοίχισε ακριβά και θα το κάναμε με τα μισά λεπτά , και κατηγορούσαν εκείνοι που ούτε πλήρωσαν ούτε δούλεψαν.
Ο καιρός πέρασε γρήγορα και αποδείχτηκε ότι άξιζε τον κόπο . Λειτούργησε και ο σταθμός στο Βίτσι και με μια μόνο μικρή μετατροπή και αλλαγή της διεύθυνσης λήψης η εικόνα ήταν τέλεια στο κανάλι 10.
Τα στόματα έκλεισαν και έπαψαν να γκρινιάζουν οι δουλειές άνοιξαν οι τηλεοράσεις πλήθαιναν και μόνο οι κινηματογράφοι δυστυχώς μαράζωσαν.
Ο αναμεταδότης όμως μεσα στην εκκλησία , με το χρόνο , γέμιζε κάπνα και λίπος από τα κεριά και δημιουργούνταν διάφορα προβλήματα συντονισμού. Άστο που και η εκκλησία με κεραίες στον τρούλο και γύρω καλώδια ήταν κάτι αταίριαστο . Πήρε τότε απόφαση το 1975 ο σύλλογος εμπόρων και βιοτεχνών , γιατί αυτός πλέον είχε αναλάβει από το Διοικητή του στρατού την ευθύνη του αναμεταδότη και άμισθοι τεχνικοί του εγώ και ο Λαδάς, να κατασκευάσει ένα πύργο με DEXION λίγο μακριά από την εκκλησία και να εγκαταστήσουμε εκεί τον αναμεταδότη μια και επρόκειτο να λειτουργήσει σε λίγο καιρό και δεύτερο κανάλι η ΥΕΝΕΔ σημερινή ΕΡΤ 2 και θα χρειαζόταν και άλλος αναμεταδότης.
Όταν έμαθαν γιαυτό οι επίτροποι της εκκλησίας πρότειναν στο σύλλογο να βάλουν και αυτοί τα υπόλοιπα και αντί για πύργος DEXION να χτιστεί εκεί καμπαναριό και θα μας έδιναν ένα δωματιάκι κάτω για τους υποσταθμούς και μπαλκόνι πάνω συρόμενο για τις κεραίες που τώρα θα ήταν περισσότερες .
Συμφώνησαν χτίσθηκε το καμπαναριό τρέμανε τα πόδια μας εκεί πάνω να περάσουμε τις κεραίες , πάντα δωρεάν!
Όλα γίνανε όμορφα και ωραία μια και η ΔΕΗ έκανε εν το μεταξύ επέκταση δικτύου και έφερε το ρεύμα πλέον στη Εκκλησία , χαρές και πανηγύρια , δύο κανάλια φαντάζεστε;
Δεν ξέρω αν ο πρωτοπόρος Αντ/ρχης Πυροβολικού Παναγιωτίδης Δημήτριος βρισκόταν ακόμα στα Γρεβενά για να απολαύσει τα δύο κανάλια !
Το 1976 ήρθε στα Γρεβενά ο νέος τότε Δεσπότης κ.κ Σέργιος και κάποιοι ξέχασαν ότι το καμπαναριό έγινε και προς χάριν του αναμεταδότη και θεώρησαν σωστό να ζητήσουν την απομάκρυνση των κεραιών από το καμπαναριό.
Η απάντηση του Δεσπότη ήταν ( Ότι είναι καλό για την πόλη , είναι καλό και για την εκκλησία ).
Έτσι έληξε το θέμα.
Τα χρόνια πέρασαν , οι τηλεοράσεις έγιναν έγχρωμες οι αναμεταδότες πλήθυναν και έγιναν 15 και βάλε οι κινηματογράφοι έκλεισαν.
Ο δήμος Γρεβενών, που ανέλαβε πλέον τους υποσταθμούς με νέο πλέον τεχνικό επί πληρωμή φυσικά , έκανε ειδικό χώρο γι αυτούς μακριά από την εκκλησία προς το Καλαμίτσι.
Οι αναμεταδότες οι κεραίες και τα καλώδια έφυγαν από το καμπαναριό και μόνο το καλώδιο του ρεύματος έμεινε εκεί παραχωμένο και άχρηστο πλέον , να ενώνει το θέατρο με την εκκλησία και όταν κάποτε το βρουν δεν θα ξέρουν τι ήταν.
Γύρω στο 1985 η ΕΡΤ μας δώρισε σύγχρονους αναμεταδότες και ο αναμεταδότης του κ Παφάλη βγήκε στη σύνταξη.
Αργότερα έμαθα ότι ο δήμος χάρισε τον αναμεταδότη σε ένα χωριό, λυπήθηκα , τον θεωρούσα γιο μου, έτρεξα γι’αυτόν με χιόνια και βροχές όταν δημιουργούνταν προβλήματα. Αυτός έπρεπε να μπει στο μουσείο του δήμου , αλλά που να το βρει!
Πέρασαν από τότε περίπου 40 χρόνια , γεμίσαμε αναμεταδότες και κανάλια , είμαι τώρα χρόνια συνταξιούχος αλλά τον πρώτο αναμεταδότη δεν τον ξεχνώ ούτε τον πρωτοπόρο κ. Αντ/χη ούτε και τους στρατιώτες που έσκαβαν στην ανηφόρα για να βλέπουμε εμείς τηλεόραση.
Υδατοπυργος
Αγια Παρασκευη
Θέμα: Τηλεοπτικό τοπίο ΝΟΜΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ (Αναγνώστηκε 14980 φορές)
Πρόσφατες Δημοσιεύσεις