Η μπαντα C ειναι αυτη που πρωτα χρησημοποιηθηκε για δορυφορικες αναμεταδοσεις τελη της δεκαετιας του 70. Καταρχην λογω των χαμηλοτερων συχνοτητων δεχεται λιγοτερες απωλειες σε τροπικες περιοχες. Στην Ινδονησια μαλιστα γινεται χρηση και της ακομη πιο χαμηλης μπαντας S. Επειτα στην C καλυπτεις μια πολυ μεγαλυτερη επιφανεια αλλα με μικροτερη ισχυ, πραγμα που ανεβαζει την απαιτουμενη διαμετρο για ληψη η οποια ομως ειναι και συναρτηση της απολαβης μιας κεραιας απο την διαμετρο της, δηλαδη ιδια διαμετρο -> μεγαλυτερη απολαβη σε πιο ψηλες συχνοτητες και πιο στενος ο κυριος λοβος.
Υπαρχουν δορυφοροι της C που δεν τους καλυπτεις πληρης ουτε με 2.40μ γι αυτο δεν ειναι παραξενο να χρησημοποιουνται ακομη και 3.70μ στην Ευρωπη η 7μ στην Ωκεανια. Αλλα ο Παπαγιαννης εχει δικιο στο οτι η σωστη ληψη της C ξεκινα απο 1.80μ-2.40μ. Ειναι σαν να λεμε 90εκ-110εκ για Ku. Ομως τα πρωτα σηματα λαμβανονται απο 1.20μ και ανω αν εξοπλιστει η κεραια με το ιδανικο offset feed και φυσικα αποκλειστικα φλαντζατο LNB για την μπαντα C.
Ο ιδεωδες τροπος ληψης ειναι για την καθε μπαντα ξεχωριστη κεραια. Επειδη η πλειοψηφια δεν εχει τον χωρο για τετοιες πολυτελειες ζει με συμβιβασμους και οπως σωστα προανεφερε ο Παπαγιαννης με υβριδια LNBs πρεπει να δεχτεις απωλειες στην Ku.
Η ονομασια Universal δημιουργηθηκε στα μεσα της δεκαετιας του 90 οταν για πρωτη φορα σε ενα LNB μπορουσες να πιασεις Low (10.7-11.7GHz) και High Band (11.7-12.75GHz). Τα C-Band LNB καλυπτουν την μπαντα 3.4-4.2GHz και ο θορυβος τους μετριεται σε K(elvin) αντι για dB. Στην ινδικη αγορα χρησημοποιειται κυριως για τηλεεκπαιδευτικους λογους και η Upper C-Band (4.2-4.7GHz). Ιδιαιτερη ονομασια δεν εχουν απλα η δυσκολια ειναι σε offset κεραιες να βρεθει το ιδεωδες feedhorn ωστε να μην χαθει αδικα σημα. Αυτος ειναι και ο κυριος λογος που χρησημοποιουνται κεραιες κεντρικης εστιασης.