...
Αν κάποιος εβλεπε πριν αναλογικά με χιόνια, (<43dbuV) πλέον το πεδίο που θα του φθάνει θα ειναι <31dbuv. Αυτό ειναι περιστασιακή (βλέπε καθόλου) λήψη για την ψηφιακή COFDM εκπομπή.
...
Σημαντικό οτι στην ΔΙΚΗ μου εγκατάσταση, στο σπίτι της μητέρας μου, με οπτική επαφή με Ρογδιά και τα 500W της, η λήψη σε κάποια υψίσυχνα (band V) μπουκέτα ηταν διακοπτόμενη λόγω ενισχυτή (3rd order IMD) , και χρειάστηκε αφαίρεση ο ενισχυτής σε εγκατάσταση που αφορουσε μια τηλεόραση. H απευθείας συνδεση της κεραίας με τον αποκωδικοποιητή συνιστουσε λύση. Αν η μείωση της ισχύος ηταν αντίστοιχη με την περίπτωση της Χαλκίδας (150w =>10w) η αγορά ενισχυτή θα ηταν επιβεβλημένη.
Αν μιλάμε για <43dbuV λήψη σε πρίζα κεντρικής κεραίας δεν θα έβλεπε με χιόνια, αλλά μόνο χιόνια.
43db είναι το όριο στο C/N για να εχεις καλή λήψη.
Η πρίζα της τηλεόρασης στο αναλογικό θα έπρεπε να δώσει 60-80 dbuV σε όλα τα κανάλια και αυτό ήταν πάντα το "δύσκολο" στη ρύθμιση του ενισχυτή, δεδομένου ότι δεν ήταν σπάνιες οι περιπτώσεις όπου λόγω διαφοράς ισχύος των πομπών και διαφορών στα διαγράματα κάλυψης, είχαμε τακτικά διαφορές και πάνω από 20 db στην κεραία για τα διάφορα κανάλια.
Μια συνηθισμένη τακτική λύσης του προβλήματος από συναδέλφους με μικρή εμπειρία στο αντικείμενο, ήταν η ρύθμιση του ενισχυτή 2-3 db πάνω από τις προδιαγραφές του όσο αφορά τη στάθμη εξόδου, έτσι ώστε τα χαμηλής στάθμης κανάλια να φτάσουν στις πρίζες των κάτω ορόφων. Προσπαθούσαν δηλαδή να λειτουργήσουν τον ενισχυτή με "λίγη" ενδοδιαμόρφωση για να παραδώσουν την εγκατάσταση, αντί να βάλουν ένα μεγαλύτερο (και ακριβότερο) σε στάθμη εξόδου. Τα προβλήματα γωνστά και δεν επεκτείνομαι.
Στην ψηφιακή εποχή ένα σήμα 40 dbuV στην πρίζα, θα σου δώσει άριστα αποτελέσματα, ενώ και τα σήματα των διαφόρων streams θα έχουν πολύ μικρότερες διαφορές μεταξύ τους - επομένως μπορείς να σηκώσεις την απολαβή του ενισχυτή, η οποία κλασσικά περιορίζεται απ' όλους στο ελάχιστο από τον εξασθενητή στην είσοδο, ακριβώς επειδή τα σήματα ήταν πάντα μεγάλα.
Όσα έγραψα παραπάνω για την πρίζα μιάς κεντρικής εγκατάστασης, ισχύουν στο ακέραιο για την απλή λήψη μιας ατομικής κεραίας χωρίς ενισχυτή.
Συμπερασματικά: 40 dbuV με 60 dbuV είναι διαφορά 20 db - δηλαδή 100 φορές μεγαλύτερη ή μικρότερη ισχύς.
Με άλλα λόγια: αν είχαμε ένα αναλογικό πομπό ο οποίος κάλυπτε μια x περιοχή ικανοποιητικά σε συνθήκες ελεύθερου πεδίου, χωρίς να χρειάζεται ενισχυτής στη λήψη της ατομικής κεραίας (60 dbuV) και στη θέση του βάλουμε ένα ψηφιακό πομπό με ισχύ 100 φορές χαμηλότερη, αυτός θα καλύψει ακριβώς την ίδια περιοχή χωρίς να χρειάζεται ενισχυτής στη λήψη της ατομικής κεραίας (40 dbuV).
Δηλαδή, αν είχαμε ένα χιλιάρη αναλογικό, ένας ψηφιακός 10 Watt θα δώσει την ιδια κάλυψη - πάντα με τις ίδιες συνθήκες λήψης και φυσικά στην ίδια συχνότητα και με το ίδιο κεραιοσύστημα εκπομπής.
Για τη λήψη στο σπίτι της μητέρας σου τα 500W της Ρογδιάς, δημιούργησαν ενδοδιαμόρφωση στον ενισχυτή, ακριβώς επειδή ήταν πολλά και αυτό επέβαλε (σωστά) την αφαίρεση του ενισχυτή.
Αν τα watt της Ρογδιάς ήταν 50 ή 5, η λήψη θα ήταν καλή χωρίς να κάνεις τίποτα ...
Αυτοί είναι οι λόγοι που συμφωνώ με το Χρήστο και αν θες παραδείγματα, τα γράφω ...