Μήνυμα #140602

[Olorin]

H μπάντα C ειναι και η πρώτη μπάντα που χρησιμοποιήθηκε (μετά την πειραματική L και S την δεκαετία του 60-70 οπου και η πρώτη τηλεοπτική ζωντανή ζέυξη Ευρώπης - Αμερικής) για "κανονικές" FSS "Fixed Satellite Service" μεταδόσεις. (κυρίως τροφοδοσίες επίγειων καλωδιακών και συνδρομητικών εκπομπών, το "έτερον" των FSS ειναι το πασίγνωστο πιά DBS, Direct Broadcast Satellite π.χ. Νοβα).

Η μπάντα C ειναι η μπάντα που χρησιμοποιήθηκε ευρέως αρχικά, για τους ακόλουθους λόγους:

1) υπάρχει απο τους 3,5 GHz και πάνω η δυνατότητα μορφοποίησης δέσμης. Ή αλλοιώς, μπορείς να επιλέξεις αν το σήμα του δορυφόρου σου θα καλύπτει μια μονο περιοχή και θα ειναι ισχυρό ή αν θα καλύπτει το 1/3 της υδρόγειου και θα ειναι αδύνατο. Σημερα με τις Ku - Ka μπάντες φαινεται απλό αλλά κάποτε αυτό ηταν πολύ εξεζητημένο λόγω του κόστους και της χαμηλής αξιοπιστίας συστημάτων που χρησιμοποιουσαν συχνότητες άνω των 8 GHz.

2) Οπως είπαμε και πάνω, μπορείς να καλύψεις το 1/3 της υδρόγειου με ενα κάπως αδύνατο σήμα. Εχεις όμως ενα βασικό πλεονέκτημα να το κάνεις σε χαμηλότερη συχνότητα παρά στην Ku μπάντα και αυτό ειναι ο θόρυβος. Τα ίδια ηλεκτρονικά εχουν χαμηλότερο θόρυβο στους 5 GHz απ' ότι στους 12. Αυτό μας δίνει την δυνατότητα να προβουμε σε μεγαλύτερη ενίσχυση του σήματος.

και αφου ειναι τόσο "ωραία" η C γιατί δεν την δουλευουμε παντου;

1) περιορισμένο ευρος ζώνης - η μπάντα C ειναι πολύ "στενή" για να χωρέσει πολλά προγράμματα ταυτόχρονα, και ο διαχωρισμός ανα 3 μοίρες κι ενας δορυφόρος που ισχύει στους 12 GHz γίνεται ανα 7 μοιρες στους 4GHz. Το πρόβλημα εντείνεται απο τα ίδια τα κάτοπτρα λήψης που αν ειναι "μικρά" για την συχνότητα θα ακουνε 2 δορυφόρους ταυτόχρονα, αν υπάρχει γειτονικός στην ίδια.

2) Μέγεθος πιάτου για όμοια απόδοση - Επίσης για να κατευθύνεις το πρόγραμμα σε μιά περιοχή απαιτείται ενα τεράστιο πιάτο στον δορυφόρο. Τα πιάτα για την κάλυψη της δυτικής ευρώπης και μόνο π.χ. του Astra2D ειναι 2.4 μετρα σε μέγεθος, το αντίστοιχο με την αντίστοιχη απόδοση για τους 4 μεγάκυκλους θα ηταν 2,5 φορές μεγαλύτερο. Αλλά στο διάστημα δεν πάει ευκολα ενα πιάτο 10μ. Το ίδιο ισχύει και για τους δέκτες, τα πιάτα λήψης απαιτουν αντίστοιχες διαμέτρους για το ίδιο κέρδος ήτοι το μικρότερο πιάτο που ξεκινά να ειναι λειτουργικό στην μπάντα C ειναι 1.40 και εχει απόδοση σαν 60ράκι.

3) το φυσικό μέγεθος του LNB και των πιάτων ως παράγοντας κόστους - σκεφτείτε μόνο οτι χρειάζεστε περίπου 10 φορές περισσότερο αλουμίνιο για να κατασκευάσετε μια χοάνη λήψης με LNB στην μπάντα C απ' ότι για μια χοανίστσα με το LNB της στην μπάντα Ku. Αυτό επίσης μεταφράζεται στην αντίστοιχη κοστολόγηση στα μεταφορικά για να "πάνε" τα προιόντα απο το εργοστάσιο στο μαγαζί της γειτονιάς σας.

[font=Verdana:6ww4pc58][highlight=#f4f7f9]Σαν αποτέλεσμα, η μπάντα C χρησιμοποιείται απο σταθμους που θέλουν το σήμα τους να φθάνει παντου, ακόμα και στα απομακρυσμένα νησάκια του ινδικου ωκεανου, για χρήστες που θα παραλάβουν αυτό το πρόγραμμα για επεξεργασία και επανεκπομπή με άλλα μέσα, χωρίς να χρειάζεται να δεσμευτεί η δέσμη ενός δορυφόρου Ku DBS που θα μπορούσε να "βγάλει" πολύ περισσότερο χρήμα για τους εκμεταλλευτές της αν στραφεί σε περιοχή με ενδιαφέρον για DBS εκπομπές και με μικρό κόστος για τον τηλεθεατή.[/highlight][/font:6ww4pc58]