Για το δεύτερο έγραψες:
Γενικα, στις περιοχες που δεν υπαρχει οπτικη επαφη με το Κ.Ε., οσο υψηλοτερο το επιπεδο υγρασιας στην ατμοσφαιρα, τοσο ευκολοτερη η ληψη και το αντιστροφο! Αρα η βροχη και το χιονι ειναι συμμαχος ενω ο αερας και η καλοκαιρια δυσκολευουν τη διαδοση.
Κατάθεσε ήδη ο arva μερικές σωστές παρατηρήσεις, γενικά όμως θα ήθελα να προσθέσω τα εξής:
1. Στους υπολογισμούς της απώλειας διάδοσης, σημειώνουμε πάντα πως ο συγκεκριμένος υπολογισμός αφορά συνθήκες ελεύθερου πεδίου (εκτός αν έχουμε πάρει υπ' όψη μας τις συγκεκριμένες παραμέτρους και συνθήκες του χώρου).
Όταν λέμε συνθήκες ελεύθερου πεδίου, στην πραγματικότητα εννοούμε συνθήκες κενού.
Επειδή όμως ο καθαρός αέρας έχει ελάχιστη επίδραση στις απωλειες διάδοσης, συνήθως δεν προσμετρούμε κάποιο συντελεστή πρόσθετης εξασθένησης.
Όταν όμως έχουμε χιονόπτωση, βροχόπτωση, έντονη υγρασία κλπ, η πρόσθετη εξασθένηση είναι αξιόλογη - μπορούμε μάλιστα να την προσεγγίσουμε χρησιμοποιώντας διάφορα μοντέλα.
2. Η διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων μέσα στην ατμόσφαιρα, εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες.
Αναφερόμενοι στα μήκη κύματος που αφορούν τη DTT, η διάδοση γίνεται γενικά ευθύγραμμα(*) σε ομαλές συνθήκες, επηρεάζεται όμως αρκετά από την κατάσταση του μέσου διάδοσης - δηλαδή της ατμόσφαιρας.
Η ύπαρξη υγρασίας, βροχής, χιονόπτωσης, αλλά ακόμα και οι διαφορετικές θερμοκρασίες στα αέρια στρώματα, εκτός από εξασθένηση μας δίνουν πολλές φορές διαθλάσεις ή/και σκέδαση στη διάδοση του σήματος.
Η διάθλαση μπορεί να στρέφει την πορεία του σήματος προς τα επάνω ή προς τα κάτω - οπότε (μαζί με άλλους παράγοντες) έχουμε και τη λεγόμενη διάδοση πέρα από τον οπτικό ορίζοντα η οποία ξεπερνά την καμπυλότητα της γης και μας δίνει ικανονοιητική λήψης σε εξαιρετικά μεγάλες αποστάσεις.
3. Έβαλα ένα αστερίσκο (*) παραπάνω στο "η διάδοση γίνεται γενικά ευθύγραμμα".
Η αλήθεια είναι πως αυτό είναι σωστό, αλλά στη διάδοση δεν συμμετέχει μόνο μια στενή ευθεία με την έννοια της δέσμης λεϊζερ. Στη διάδοση υπάρχει μια έννοια που ορίζεται σαν "σημαντικός όγκος ραδιοεκπομπής" και προσδιορίζεται από την 1η ζώνη Fresnel δηλαδή ένα ελλειψοειδές εκ περιστροφής με κέντρα το σημείο εκπομπής και το σημείο λήψης. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να μην έχουμε οπτική επαφή μεταξύ κεραίας εκπομπής-λήψης, αλλά να έχουμε ικανοποιητική λήψη, ενώ αντίθετα μπορεί να έχουμε οπτική επαφή, αλλά το σήμα να είναι λιγότερο από το αναμενόμενο.
Αν νομίζετε πως αυτό το τελευταίο ενδιαφέρει το φόρουμ, μπορώ να βγάλω μερικές διαφάνειες από σχετικές παρουσιάσεις μου και να δώσω μερικά βασικά στοιχεία, ώστε να γίνει πιο κατανοητή η έννοια του "σημαντικού όγκου ραδιοεκπομπής". Επομένως Σπύρο, το εικονίδιο

αναφερόνταν στις διαφορετικές σκέψεις που έχω σχετικά με αυτές που ανέφερες για την επίδραση της υγρασίας, της βροχής και του χιονιού στη διάδοση των Η/Μ κυμάτων.
Ανέφερα και όλα τα υπόλοιπα για να δείξω πως η διαφορετική εμπειρία σου μπορεί να οφείλεται σε άλλους λογικούς λόγους: διάθλαση, αυξημένες ανακλάσεις και πάρα πολλοί άλλοι.
Όμως η γενική τοποθέτηση σου
δεν είναι σωστή.