Από το λουκέτο στον όμιλο μέχρι την έξωση, έπαιζε αρχικά κλασσική μουσική, ενώ προς τα τελειώματά του, μια πολύ μικρή playlist κάπου 20 κομματιών. Ελληνικά έπαιξε μόνο μια φορά (ένα του Καζαντζίδη αν δεν κάνω λάθος) ως "αφιέρωση" στον Λυμπέρη. Ακόμα και τότε όμως, ο σταθμός ακούγονταν από αρκετούς, παίζοντας κανονικά με το stereo και το RDS του. Όσο για τους εργαζόμενους, η πλειοψηφία των παραγωγών ήταν να συμμετάσχει στο νέο ξεκίνημα, με εξαίρεση όσους εργάζονταν σε άλλα ραδιόφωνα (5-6 άτομα περίπου). Γενικά πάντως, υπήρχε ανέκαθεν κόντρα μεταξύ τους, κάτι που όπως αποδεικνύεται, δεν βγαίνει σε καλό.