Μήνυμα #92360

[Olorin]

οταν 2 πομποι μεγαλης ισχυος δουλευουν με τις κεραίες τους η μια διπλα στην άλλη,

το τεραστιο μεγεθος των κεραιων σε σχεση με την αποσταση μεταξυ τους

προκαλει αναπτυξη τάσης απο την εκπμπή του ενος στην κεραία του άλλου.

καθως μια κεραια λαμβάνει ακριβως οπως εκπέμπει.

οταν λοιπον ξεσυνδεσουμε απο τον ενα απο τους 2 πομπους την κεραία και στην θεση του συνδέσουμε ενα οργανο μετρησης ισχύος,

θα δουμε οτι εμφανίζεται ισχύς να απαγεται απο την κεραια, και να κατεβαίνει προς τον πομπό.
αυτη η εξτρα συχνότητα τρελαίνει τον πομπό που δεν την παρήγαγε και δεν την περιμένει, με αποτέλεσμα τα σταδια εξόδου να ετεροδυνώνουν τις 2 συχνότητες ως εξής


104,5+101,5=206
(104,5-101,5)+104,5=107,5

(101,5-104,5)+101,5=98,5

104,5-101,5=3

η πρώτη και η τεςλευταία συχνότητα, αν και παράγονται, δεν ακτινοβολουνται γιατι το κεραιοσυστημα δυσκολα ακτινοβολεί τέτοιες συχνότητες, αλλά οι 2 μεσαιες και άλλα παράγωγά τους ακτινοβολουνται ευκολα.

Αν η ισχύς που εμφανίζεται απο την μια κεραια στην άλλη ειναι 25 βατ, τότε και η στάθμη της παραγόμεντης IMD θα είναι 25 watt, καθως η τάση που εμφανίζεται στους συλλέκτες διαμορφώνει κατα πλάτος την εκπομπή στην κεντρική συχνότητα για να παραγάγει τα "μουστάκια".

το κακό είναιοτι

>ΔΕΝ ειναι κατασκευαστικό πρόβλημα των πομπών αλλά πρόβλημα τοποθέτησης τως κεραιων μεταξύ τους

Συνήθως ο ισχυρότερος επηρεαζει τον πιό αδύναμο αφου στον ισχυρότερο η τάση επιστροφής μοιράζεται σε περισσότερες βαθμίδες, τις οποιες καταλήγει να επηρεάζει λιγότερο, και ο λόγος ισχύος εξόδου/ισχυος επιστροφής ειναι πλησιεστερος στην μοναδα στον πιο αδύναμο πομπό.

>Αντιμετωπίζεται μονο με την προσθήκη ζωνοπερατου φίλτρου στην εξοδο του προσβαλλόμενου πομπόυ.