Μήνυμα #105584

[staaronis3]

Αφού το pll θεωρητικά έχει κρύσταλλο, διερεί τη συχνότητα του VCO με ένα αριθμό Ν (μέσω του οποίου επιλέγουμε με έμεσο τρόπο τη συχνότητα), ύστερα συγκρίνει τις συχνότητες του κρυστάλου και τη διερεμένη κατά Ν του VCO και αυτό το πλούσιο σε αρμονικές φάσμα που θα βγεί το περνάει απο ΦΧΣ έτσι ώστε να μήνει μόνο ντι σι το οποίο είναι η τάση σφάλματος  και το δήνουμε στο VCO το οποίο μας βγάζει την επιθιμητή συχνότητα F.

Αφού θεωρητικά η συχνότητα του κρυστάλου είναι σταθερή, υπάρχει πρόβλημα κατά τις διερέσεις και τις συγκρίσεις;