Όπως και πολλοί τομείς της τεχνολογίας, έτσι και η τηλεοπτική μετάδοση πέρασε στην ψηφιακή εποχή, επωφελούμενη από τα πλεονεκτήματα που η ψηφιακή τεχνολογία έχει να προσφέρει. Οι εκπρόσωποι αυτής της τεχνολογίας, υποσκέλισαν αυτή των αναλογικών δεκτών. Οι ψηφιακοί δέκτες δέχονται σήματα στην ίδια μπάντα συχνοτήτων με τους αναλογικούς, αλλά αυτή είναι η μοναδική μεταξύ τους ομοιότητα.
Το περιεχόμενο μιας ψηφιακής μετάδοσης είναι ριζικά διαφορετικό από το αντίστοιχο μιας αναλογικής. Ένα αναλογικό σήμα μπορεί να πάρει μια πληθώρα τιμών, ενώ το ψηφιακό μπορεί να πάρει μόνο τις τιμές 0 και 1 και με αυτόν τον τρόπο να αναπαραστήσει την πληροφορία. Το πλεονέκτημα μιας ψηφιακής μετάδοσης βρίσκεται στη δυνατότητα να συμπιέσουμε την πληροφορία με κατάλληλους αλγόριθμους και έτσι να πετύχουμε τη μετάδοση περισσότερης χρήσιμης πληροφορίας.
Στην Ευρώπη σύμφωνα με το πρωτόκολλο DVB-S (Digital Video Broadcast - Satellite) έχει καθιερωθεί η συμπίεση να γίνεται με τα πρωτόκολλα ΜΡΕG-2 στην απλή ανάλυση, και MPEG-4 στην ανάλυση υψηλής ευκρίνειας (high definition), που είναι γνωστά από τους υπολογιστές και τους δίσκους Blu-Ray.
Η αναλογική τεχνολογία χρησιμοποιούσε 36 ΜΗz εύρος από την μπάντα και έναν transponder για τη μετάδοση ενός και μόνο τηλεοπτικού προγράμματος. Τώρα, με την ψηφιακή τεχνολογία, ένας transponder στο ίδιο εύρος συχνότητας μπορεί να μεταδώσει μέχρι και 8 διαφορετικά τηλεοπτικά προγράμματα. Η μετάδοση είναι άριστη σε ποιότητα, καθώς η αναπαράσταση της ψηφιακής πληροφορίας δίνει εικόνα χωρίς παραμόρφωση, όμοια με την εικόνα εκπομπής πού στέλνει ο επίγειος σταθμός στον δορυφόρο.Η μετάδοση 8 τηλεοπτικών προγραμμάτων από έναν transponder γίνεται εφικτή με τη βοήθεια της πολυπλέξης (multiplexing), μιας τεχνικής που χωρίζει την ψηφιακή παλμοσειρά σε τμήματα δίνοντας σε κάθε κανάλι ίσο αριθμό τμημάτων για τη μετάδοση του. Τα παραπάνω έχουν καθιερώσει τους όρους «ψηφιακό μπουκέτο» ή «πακέτο καναλιών» και ΜCΡC (Multiple Channel Per Carrier) που δεν είναι άλλο από τα προγράμματα που μεταδίδονται μέσα από έναν transponder με ψηφιακή πολύπλεξη. Η απόπλεξη της ψηφιακής παλμοσειράς αλλά και η αναπαράσταση της ψηφιακής πληροφορίας σε αναλογική, προκειμένου να απεικονιστεί στην τηλεόραση, είναι ευθύνη του ψηφιακού δέκτη.
Ένα σημαντικό τεχνικό στοιχείο για τους ψηφιακούς δορυφορικούς δέκτες είναι με τι ταχύτητες είναι σε θέση να δέχονται τα δεδομένα. Η ψηφιακή μετάδοση μπορεί να γίνει σε πολλούς ρυθμούς και ο δέκτης θα πρέπει να μπορεί να προσαρμόζεται σε αυτούς, είτε αυτοί είναι αργοί είτε γρήγοροι. Η ροή μετάδοσης μιας ψηφιακής εκπομπής μετριέται σε MSymbols/sec και ένας καλός δέκτης πρέπει να δέχεται προγράμματα με ροή μετάδοσης από 1ΜS/sec μέχρι και 30ΜS/sec ή και ταχύτερα. Αν ο δέκτης δεν έχει τη δυνατότητα να δέχεται δεδομένα με χαμηλούς ρυθμούς, τότε δεν θα είναι και σε θέση να λαμβάνει τα προγράμματα των SCPC (Single Channel Per Carrier) καναλιών που μεταδίδονται με τέτοιους ρυθμούς. Τα SCPC κανάλια μεταδίδονται ψηφιακά από έναν transponder, αλλά δεν είναι πολυπλεγμένα, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα μόνο κανάλι ανά transponder.
satspot.gr icon
Οι παραπομπές δεν είναι διαθέσιμες στους επισκέπτες.
Εγγραφείτε ή Συνδεθείτε
Θέμα: αναμεταδοτες στους δορυφόρους (Αναγνώστηκε 746 φορές)
Πρόσφατες Δημοσιεύσεις